Afspraak

by Rikkert Walbeek on 21 January, 2010

Afspraak

Voor iedere sales herkenbaar. Wachten aan de receptie op je afspraak. Maar hoe lang? Wanneer stap je op en met welk verhaal?

Nog erger is er achter te komen aan de balie dat je contactpersoon en niet (meer) is. Hebben we ook allemaal wel eens meegemaakt.

Dat laatste is bijzonder vervelend, zeker als je er een eind voor hebt gereden. In dat laatste geval is dat overigens te voorkomen door van te voren nog even te bellen om te checken. Idem bij afspraken die al enige tijd terug zijn gemaakt. Gewoon de dag of ochtend ervoor even bellen met de vraag of de afspraak nog staat. Daar doet niemand moeilijk over en kan veel tijd (en ergernis) besparen.

De eerst genoemde situatie is anders. Je contactpersoon laat je (te) lang wachten  aan de balie.

Na zo’n 10 minuten kun je aan de receptioniste vragen of ze jouw contactpersoon nog even zou willen bellen. Indien je het mobiele nummer van je gesprekspartner hebt kun je ook zelf even bellen of sms-en.

Maar ergens is er een grens. Die is voor iedereen anders en verschil t ook vaak per situatie. Bij die ene afspraak met die belangrijke directeur  zul je misschien wat inschikkelijker zijn dan bij een reguliere afspraak.

Persoonlijk vind ik dat een kwartier wachten toch wel een beetje de grens is. Dat is wel het moment om aanstalten te maken om op te stappen. Meestal gaat de receptioniste dan namelijk ‘ineens’ bellen met je contactpersoon om ‘in paniek’ te melden dat zijn of haar bezoek weggaat.

Tenzij je contactpersoon (via de receptie) heeft laten weten dat het langer duurt. Dan kun je namelijk zelf beslissen of je zo lang wilt en kunt wachten.

Bottom-line is dat je jezelf niet laat ‘wegzetten’. Als je jezelf serieus neemt dan ga je toch niet een half uur zitten wachten. Daarmee laat je dan toch zien dat je geen volwaardige gesprekspartner bent die verder toch niets anders te doen heeft.

Wel wachten heeft namelijk als neveneffect dat je jezelf gaat zitten opwinden wat je ‘meeneemt’ het gesprek in. Dan beter ‘een punt’ maken en opstappen.

Oh ja, als sales ontvangen we zelf ook regelmatig klanten op ons eigen kantoor. Hoe lang laten wij zelf onze klanten eigenlijk wachten……..?

Bas van de Haterd January 21, 2010 at 13:51

Tja, ik had ooit een baas die expres, ook al had hij de tijd, iedereen altijd minimaal 10 minuten liet wachten. Zijn manier van macht uitoefenen.

Ik moet zeggen, bij mij is het heel erg afhankelijk van de situatie, mijn humeur en hoe belangrijk ik de afspraak vind.

Recent trouwens wel weer een hele leuke gehad rondom lang wachten. De persoon had sollicitatie gesprek dat uit liep. Dus of ik het erg vond een kwartier (werd uiteindelijk bijna half uur, vooruit) te wachten. Wel gedaan, het kon in mijn agenda. Kwam ik recent op een event twee mensen van diezelfde multi national tegen. Zegt de één: jij was toch laatst bij ons? Jij kent toch die en die bij ons? Erg grappig, want nu ben ik dus ook ineens met die andere afdeling in gesprek. Omdat ze me herkende omdat ik dus had moeten wachten. Soms kan het dus ook zijn voordelen hebben 😉

Rikkert Walbeek January 21, 2010 at 16:11

Wat een zwaktebod om zo je ‘macht’ te laten gelden zeg.

En wat een leuke anekdote, die je beschrijft Bas. Zo zie je maar!

groet, Rikkert

Bas van de Haterd January 21, 2010 at 16:23

Hehe, ik geloof dat je de man kent en weet waarom ik daar ook weg ben 🙂

Maar de anekdote is waar gebeurd (afgelopen week was dat event waarop ik die mannen sprak) en ik was blij dat ik die keer dus mijn trots heb ingeslikt en niet vertrokken ben, dat snap je.

Geert Mortier January 21, 2010 at 16:23

Bijzonder herkenbaar allemaal. 😉
Hiermee samenhangend: biedt je gesprekpartner je iets te drinken aan? Bijna altijd is dat het geval. Maar iedereen zal het wel af en toe aan de hand hebben, dat je niets aangeboden wordt. In het extreemste geval zit je gesprekspartner zelf wel aan een kopje koffie te slurpen!
In zo’n situaties kun je dan natuurlijk wat te drinken vragen, maar het leert natuurlijk wel iets over je prospect…

Rikkert Walbeek January 21, 2010 at 16:41

Inderdaad Bas!

Ook herkenbaar de situatie die Geert beschrijft. Dan mag je inderdaad ook ‘gewoon’ iets te drinken vragen.
En ja, het zegt iets over de ander.

groet, Rikkert

Thomas January 22, 2010 at 20:39

Nabellen is inderdaad een uitstekende tip, prospects vinden het attent en geven hier geregeld een compliment over.

Vraag hierbij ook gelijk of de persoon nog aanvullingen heeft voor de agenda. Mocht je gesprekspartner nog een onderwerp te binnen zijn geschoten dan ben je extra goed voorbereid.

Rikkert Walbeek January 23, 2010 at 7:25

Prima aanvulling Thomas, dank je wel.

groet, Rikkert

Michel Hoetmer January 23, 2010 at 10:15

2 tips:

1. Bel vanuit je auto met je contact en zeg dat je iets vroeger bent. Vraag of het uitkomt. Gevolg? Soms wachten ze me op in de receptie en meestal beginnen ze niet aan de een of andere klus.

2. Bel een dag van te voren. Zeg dat je druk bezig bent met het voorbereiden op de afspraak van morgen en vraag of er nog nieuwe ontwikkelingen zijn waar je dan rekening mee kunt houden.

De laatste is wat subtieler dan met zoveel woorden vragen of ze nog aan de afspraak hebben gedacht. Daarmee zet je je klant toch een beetje weg als een dummy.

Rikkert Walbeek January 23, 2010 at 11:50

Mee eens Michel. Goede aanvulling, dank.

groet, Rikkert

jeroen van lambalgen February 14, 2010 at 10:30

ik vind dat wederzijds respect belangrijk is om tot zaken te komen. als een klant mij laat wachten zonder aan te geven dat het wat langer gaat duren, ben ik na 10 a 15 minuten weg.
Ongeacht of het de koningin zelf is. Het heeft voor mij niets te maken met arrogantie maar wel met normaal menselijk contact. Ik maak daarna telefonisch weer gewoon een nieuwe afspraakmaar laat wel merken dat ik van dit gedrag niet gedient ben. Uiteindelijk zal een relatie zeker als hij het bewust deed (en dat zijn er genoeg) je daarvoor meer respecteren.
Als laatste valt mij op dat het vaak de “fatsoenlijke heren” zijn die dit soort gedrag vertonen.

Rikkert Walbeek February 14, 2010 at 10:33

Zo is het Jeroen.
En inderdaad hebben “fatsoenlijke heren” hier eerder een handje van.

groet, Rikkert

Comments on this entry are closed.

Previous post:

Next post: