Vanmorgen stonden we de forecast te bespreken bij ons op kantoor. Ik was druk aan het vegen op het whiteboard. Toen schoot me een anekdote te binnen die ik direct deelde met mijn collega’s. Waarop 1 antwoordde dat ik die dan ook maar op mijn blog moest posten. Bij deze dan.
Jaren terug, tijdens een bezoek aan een potentiële klant wilde ik het whiteboard van die klant gebruiken om mijn verhaal visueel te ondersteunen. Dat was geen probleem. Gelukkig vroeg ik nog voordat ik begon of de markers die er lagen voor het whiteboard waren. Een positief antwoord volgde.
U voelt ‘m al aankomen. Het waren inderdaad geen whiteboard markers maar permanente markers. Daar kwam ik achter toen ik mijn model wilde uitvegen om een nieuwe te gaan tekenen. Toen bleek dat het dus permanente markers waren…….
Toen ik 2 weken later terugkwam voor de volgende meeting stond ‘mijn’ model er nog steeds. Wat was ik blij dat ik het in ieder geval vooraf had gevraagd. Maar toch voelde ik me wel erg lullig.
Hoewel ik moet bekennen dat ik twee weken later wel met een glimlach stond te kijken naar mijn permanente muurtekening.
Sindsdien check ik even of de markers niet ‘toevallig toch’ permanent zijn.
Loading ...
de wondere wereld van smartboards 🙂
Maar om je een hart onder de riem te steken, je bent niet de eerste en zal niet de laatste zijn die het overkomt. Omgekeerd is overigens ook lullig, overkwam ons recent. Had iemand het bord schoongemaakt met speciaal schoonmaakspul en beetje hard zijn best gedaan, alles wat je tekende vervaagde redelijk snel… bord afvegen na schoonmaken is ook van belang blijkt… 🙂
Comments on this entry are closed.