Klaar is Kees

by Rikkert Walbeek on 28 March, 2007

stom.bmpDeze anekdote speelt zich af in de tijd dat ik nog een echte junior sales was. Vijf afspraken per dag en zelf de demo’s verzorgen. Met mijn laptop op pad naar prospects om, waar nodig, zelf de demo van onze software te geven.

Ik belandde bij een transportbedrijf, van zo’n 50 man, ergens in de Flevopolder. Mijn contactpersoon was de salarisadministrateur, ik verkocht salaris en HR software. Met hem kon ik het prima vinden en hij was overtuigd van onze voordelen. Op zich waren we er dus wel uit. Maar zoals in de meeste gevallen moest ook de directeur nog even meekijken en het finale akkoord geven.

Zo gezegd, Kees de directeur, werd erbij gehaald. Hij ging af op het verhaal van zijn salarisadministrateur en was genegen om een overstap naar mijn bedrijf te overwegen. Alleen wilde hij de software zelf ook nog wel even zien. Met name de HR module, want daar zou hij ook mee moeten werken. Dan kon hij zelf met de rapportage module werken om zo een beter inzicht in zijn personeel te verkrijgen.

Ik ging driftig aan de slag en begon enthousiast te demo-en. Iets te enthousiast. Ik liet hem allerlei rapportages zien die hij zelf kon aanpassen naar zijn eigen wensen en eisen. En na elke rapportage gebruikte ik de zin: “Kijk hoe makkelijk u zo’n lijst zelf kunt maken. Hup en klaar is kees.”

Helemaal ‘vergeten’ dat de man in kwestie zelf Kees heette. Na een paar maal Kees iets teveel en te persoonlijk  bij de demo te hebben betrokken, liep hij weg. Zonder iets te zeggen. Geen opdracht. Het was de salarisadministrateur die me erop wees. Misschien had ik iets minder amicaal moeten doen. Pas toen drong het tot me door.

Hoewel ik er vandaag de dag wel erg om kan lachen had ik er die dag vreselijk de balen van. Hoe kon ik zo stom zijn? Waarom was ik niet beter bij de les geweest. Hoewel ik het absoluut zonder enige bedoeling of van kwade opzet heb gedaan gaf het wel aan dat ik niet goed bij de les was.

Achteraf was ik veel te veel met mezelf bezig. Hierdoor de omgeving en de prospect helemaal ‘vergetend’. Dat kwam deels doordat ik nog maar op de eerst trede van de ladder stond die verkoopvak heet. Maar het had ook met focus te maken. En met onervarenheid. Het heeft me in ieder geval wel geleerd dat ik niet alleen met mezelf bezig moet zijn.

Voor mij een wijze, en nu lachwekkende, les.

Chantal. March 28, 2007 at 19:50

Leuk verhaal.

Groetjes Chantal.

Rikkert Walbeek March 29, 2007 at 9:14

Dank je wel Chantal! Groet, Rikkert

Erik June 6, 2007 at 9:22

Ook wederom hier een wijze les (voor ondergetekende).

Groet,

Erik

Rikkert Walbeek June 6, 2007 at 9:42

Dank voor je compliment Erik!

groet, Rikkert

Comments on this entry are closed.

Previous post:

Next post: