Onlangs kwam ik iemand tegen die zichzelf omschreef als een echte netwerker. Hij deed niets liever dan nieuwe contacten leggen, mensen benaderen en relaties aanboren. Op het eerste gezicht leek het me iemand die heel makkelijk zijn netwerk uitbreidde.
Echter kwam ik er al snel achter dat hij voornamelijk gericht was op zijn eigen business. Hij had bij zijn organisatie een sales rol. Hij omschreef zichzelf als degene binnen zijn bedrijf die in staat was om constant nieuwe leads aan te boren. Dat deed hij door continu te netwerken, zoals hij zelf aangaf.
Ik heb hem vervolgens in een aantal dagen ‘aan het werk gezien’ op de beurs en op borrels. En inderdaad ‘hopte’ hij van contact naar contact. En inderdaad werden er steeds (beleefdheidshalve?) kaartjes uitgewisseld.
Maar telkens waren de gesprekken kort, eenzijdig en klinisch. Kort, want hij leek geen tijd te hebben om een relatie op te bouwen. Eenzijdig, want hij was steeds aan het woord. En klinisch, omdat zijn gesprekjes totaal geen ‘warmte’ uitstraalden. Hij leek voornamelijk koude contacten te leggen. Koud in de letterlijke zin wel te verstaan.
Later kwam ik hem nog tegen en vroeg hoe het ging. Hij vertelde me dat hij veel nieuwe contacten had gelegd. Hij leek erg in zijn nopjes met zijn geboekte resultaten.
Toen ik later nog eens over nadacht bekroop me toch een bijna medelijdend gevoel. De borrels waar hij rondliep waren ‘leuke feestjes’ waar iedereen zich goed vermaakte. De meeste mensen zag je constant lachend bij elkaar staan. De meeste mensen leken ook werkelijk plezier te hebben. Ze luisterden naar elkaars verhalen en hadden het echt naar hun zin.
De ‘netwerker’ daarentegen schuifelde door ‘het publiek’ van contact naar contact. Ik heb erop gelet en ik heb hem in ieder geval nergens echt zien lachen. Het leek voor sommige mensen zelfs of het contact met deze ‘netwerker’ niet meer was dan een kortstondige lastige onderbreking van een verder hele leuke avond.
Ik vraag me dan ook echt af of al ‘zijn’ contacten nu ook echt iets op gaan leveren. Geen warme langdurige relaties in ieder geval, denk ik. Naar mijn mening heeft dit ook niets met netwerken te maken.
Maar het meest jammer is dat hij ook nog eens een leuk feestje heeft gemist. Terwijl hij wel op het feestje was……..
weinig aan toe te voegen Rikkert, gewoonweg so true.
Boris (Veldhuizen van Zanten) heeft hier ook altijd mooie verhalen over. De beste manier van netwerken: iemand laten praten. Hij vergeet je nooit meer, want je hebt zo’n gezellig gesprek gehad. Ik ga daar ook nogal eens de mist in. Vandaag een kop koffie gehad, hij vroeg me, ik bleef praten, gezellig uurtje zitten babbelen. Op het eind zegt hij ook, moeten we binnenkort weer doen, kan ik je ook over mijn werk vertellen, ik sloeg mezelf voor mijn kop… gelukkig weet ik wel dat hij het echt zo bedoeld, want we gaan binnenkort weer een kop koffie drinken, en dan doe ik het betet 🙂
Een mooi en eerlijk verhaal Bas. We gaan volgens mij allemaal zo nu en dan de fout in. Zo nu en dan is ook niet erg, zeker niet als je jezelf er (achteraf) bewust van bent en zo lang het maar oprecht is.
groet, Rikkert
Netwerken is m.i.z. een hype geworden. Ik doe het in bescheiden mate. Het is nooit weg als ze je kop weer eens zien. In alle ernst vraag ik mezelf wel eens af of er nu veel netwerkers zijn die er werkelijk omzet/profit mee genereren.
Jacques, eens dat netwerken een hype is. In mijn optiek levert netwerken ook geen directe business op. Dat zou ook niet het doel van netwerken moeten zijn.
Netwerken kan wel hechte en warme relaties opleveren. Relaties kunnen (op termijn) weer wel business opleveren.
Maar het genereren van business zou niet het uitgangspunt moeten zijn om relaties op te bouwen. Oprechte interesse in de ander wel
groet, Rikkert
na het verhaal gelezen te hebben,denk ik dat het best nut gehad kan hebben van die korte,koude-gesprekken….
in het geval,dat je als bedrijf volledig onbekend bent,op die manier een “bodem”creeërt,en daar mee later uitgebreidt mee aan de gang gaat.
(dan kennen ze de companyname ” ergens”van.)
Crisko, ik zou persoonlijk zo niet gekend willen worden. Korte contacten zou nog kunnen maar dan wel op z’n minst omgeven door ‘warmte’.
Domweg visitekaartjes verzamelen en slechts je eigen verhaal doen zonder de ander daarvoor ruimte te geven levert volgens mij geen ook beste bodem op.
groet, Rikkert
Ik merk als eenpitter dat ik de afgelopen 2 jaar te weinig heb genetwerkt. Hierdoor heb ik nu onvoldoende relaties waardoor een extra bron van nieuwe business/opdrachten uitblijft. Netwerken zie ik nu pas als een investering voor de toekomst. Ik probeer me nu overal bij aan te sluiten. Het gaat volgens mij uiteindelijk om een klik te krijgen: we begrijpen elkaars noden, positie, belangen etc. Ik ga nu de grotendeels gratis seminars af en heb me ingeschreven bij een ondernemersclub. Vandaaruit kijk ik verder.
Comments on this entry are closed.