De teller staat weer op nul

 Het begin van een nieuw sales jaar heeft altijd iets weemoedigs. We staan weer allemaal op nul. Omzet van het afgelopen jaar telt niet meer. Iedereen is weer ‘gelijk’.

Natuurlijk hoort het er bij. En het is maar goed ook dat iedereen weer ‘met een schone lei’ kan beginnen. Zo houden we elkaar scherp. Het is ook nodig om jaren met elkaar te kunnen vergelijken. En je hebt nu eenmaal meetpunten nodig. Dus ook een begin en een eindpunt.

Maar na een goed jaar te hebben gedraaid is het altijd wel weer even slikken. Verkopers die ‘lekker’ in hun jaar zitten, boven target dus, gaan zich daar ook naar gedragen. En belangrijker ze gaan er ook naar handelen. Ze stralen meer zelfvertrouwen en daarmee zekerheid uit. Dat is veelal goed voor de business.

 

En dan staan ze op 1 januari opeens weer helemaal op nul. Natuurlijk is dat een psychologisch spelletje, maar toch. En iedereen weet heus nog wel wie het vorig jaar goed gedaan heeft. Dus die ‘onoverwinnelijke uitstraling’ is niet direct helemaal weg. Het is misschien meer het feit dat de verkoper weer moet helemaal bij het begin moet beginnen met het opbouwen van zijn ‘krediet’.

En tegelijkertijd is dat nu juist ook het mooie van sales. Elke keer weer opnieuw de druk erop! Je bent zo goed als je laatste deal, heb ik eens horen zeggen. En dat is helemaal waar. Echte sales mensen hebben die constante druk ook hard nodig. Ze ‘leven’ van die druk. Ze hebben dat nodig om continu op het scherpst van de snede te kunnen opereren. Weer op nul staan geeft ook die extra druk om het allemaal weer opnieuw te gaan bewijzen. Om weer zo snel mogelijk die eerste deal binnen te gaan halen.

Natuurlijk staan ze elke maand (of kwartaal) weer op nul. Ook dat is bekend en nodig om meetpunten in te kunnen bouwen. Ook om onderling te kunnen vergelijken.

Maar om de een of andere reden is die nul van 1 januari altijd zo ‘echt’.