Vandaag werd ik benaderd door een account manager per email. Hij wilde een afspraak met me maken om over een aantal zaken te praten. Een van die zaken was zijn carrière, hij was op zoek naar een nieuwe baan. Een ander ding was dat hij me iets wilde verkopen, namelijk een abonnement op een vacaturebank.
Dus belde ik hem op. Hij vertelde me dat hij op zoek was naar een nieuwe baan en dat hij daarvoor bij een grote vacaturebank z’n CV online had gezet. Dat is mooi dacht ik nog. Hij probeert me een vacaturebank te verkopen terwijl hij zelf z’n CV bij een ander neerzet nu hij ‘in de markt’ is!
Vervolgens confronteerde ik hem met deze ‘tegenstrijdigheid’. Dat zou op z’n minst teweeg moeten brengen dat hij wat scherper zou worden in het vervolg van het gesprek. Helaas.
Hij bleef maar pushen. Stelde geen vragen. Trok een heel blik met tegenargumenten open. Was eigenlijk alleen maar aan het pareren. Gaf steeds waardeoordelen over investeringsbedragen. Een investering van 12 mille noemde hij een ‘habbekrats’. En begon me ook nog eens de les te lezen over hoe ik mijn bedrijf zou moeten runnen.
Na nog wat details aangehoord te hebben over weer een ander project waar hij commercieel verantwoordelijk voor is stel ik hem de vraag hoe hij mij gaat helpen om bij zijn werkgever binnen te komen. Tenslotte wil ik zelf ook wel wat verkopen.
Een onnozel antwoord volgde dat ik zijn directe natuurlijk altijd zou mogen bellen, dat stond me vrij…
Tja, toen ben ik maar afgehaakt. Wel heel veel van mij willen. Jezelf als sales voorstellen. Niet scherp genoeg zijn, zeker niet voor een sales. En dan niets voor mij willen doen. Ja, dag.
Comments on this entry are closed.