Van iemand die een workshop Sales Intuïtie heeft mede ontwikkeld zou je mogen verwachten dat hij in ieder geval zelf naar zijn ‘sales gevoel’ luistert. Toch? Niet dus. Althans niet altijd.
De afgelopen maanden ben ik met een traject bezig geweest waarbij vanaf de start mijn sales gevoel me constant aangaf dat het op een drama uit zou lopen. En dat ik de stekker eruit zou moeten trekken.
Ondanks alle signalen ben ik zo eigenwijs geweest om er niet naar te luisteren en ‘gewoon’ door te gaan. Het leek een hele mooie opportunity met vele cross sell mogelijkheden. Het enige dat ik zag (of wilde zien) was de pot met goud aan het eind van de regenboog. Alle stoplichten die ik onderweg tegenkwam stonden niet eens meer op oranje maar waren allen vuurrood.
Gaandeweg bleek mijn sales intuïtie steeds weer aan te geven dat het verkeerd zou lopen. En steeds gebeurde er ook iets dat toch duidelijk aangaf dat het ‘niet goed zat’. En steeds maar weer negeerde ik al die signalen.
Tot het moment dat we het contract zouden gaan opstellen. Toen gebeurde er weer iets dat ik niet meer kon negeren. Uiteindelijk heb ik alsnog de stekker eruit getrokken. Niet leuk, want ik had er veel tijd in zitten. Maar wel de meest wijze beslissing. Dat ik veel tijd heb verspeeld was toch min of meer mijn eigen schuld.
In de regel heb ik mezelf aangeleerd om mijn sales gevoel te vertrouwen en er ook naar te handelen. Zodra mijn gevoel me aangeeft dat zaken ‘niet kloppen’ ben ik extra alert of trek ik mezelf soms zelf terug. Afhankelijk van de ‘sterkte’ van de signalen. Dat heeft me overigens jaren gekost om erop te vertrouwen.
Maar nog steeds gaat het soms mis. Zoals hierboven beschreven. Nog steeds zijn er momenten dat ik toch niet goed ‘luister’. Simpelweg omdat de pot met goud zo vol lijkt. Een soort verkeerde hebzucht, zeg maar.
Maar steeds weer als het mis gaat, dan leer ik daar weer van. En word ik me nog meer bewust dat ik nog scherper moet zijn op het luisteren naar mijn eigen sales intuïtie. Een ‘dure’ les, maar wel weer een mooie!
Loading ...
Rikkert, ik wil je graag feliciteren met deze wijze les maar ik ken het gevoel en om daar een positieve slinger aan te geven blijft knap. Daarmee wil ik je wel feliciteren. Voor de rest is het gewoon -tijdelijk- balen.
blijft kl*te maar je hebt ze nodig om er weer een tijdje alert op te zijn. dan valt er weer een ander steekje en dan zijn we dáárop weer even wakker geschud.
Overigens vind ik dit wel één van de meest lastige dilemma’s. Net als “geef je bijna-klanten een cijfer, neem de onderste 25% en forceer een besluit”. Zo statisch is ons vak -gelukkig & soms jammer genoeg- niet. Overigens heb ik gemerkt dat te weinig SM’ers begrip hebben voor, en vertrouwen hebben in de intuïtie van de verkoper , wordt vervolgd.
Thanks for reminding, mooi geschreven.
Groet,
Ger
Thanks Ger! Toch is sales statistischer dan velen denken. Alleen durven we dat veelal niet toe te geven, noch toe te passen. Mooi onderwerp!
groet, Rikkert
Onderbuik en sales is onlosmakelijk met elkaar verbonden. Statistisch staat mijn onderbuik daar overigens los van. Dus statistische gevevens worden waar bij grote getallen alleen werkt dat nooit per individuele klant in mijn optiek. We moeten allemaal pipe linen, maar een klant met 90% is nog geen klant. Mijn onderbuik zegt of dat wel of niet een klant wordt en tevens of dat een goede of ‘slechte’klant wordt
Goede aanvulling Simon. Dank.
groet, Rikkert
Comments on this entry are closed.