Tandenborstel verkopen

Van de week zat ik ’s ochtends met mijn kinderen Sesamstraat te kijken. Daar kwam dit keer een leerzaam filmpje voorbij. Leerzaam voor ons verkopers.

Grover probeerde als verkoper een tandenborstel aan Kermit de Kikker te verkopen. Ondanks de vele malen dat Kermit aangaf geen interesse te hebben ging Grover onverstoorbaar door. De scène eindigde in een schreeuwpartij waarbij Kermit Grover vertelde dat hij helemaal geen tandenborstel wilde kopen omdat kikkers geen tanden hebben!

Nu gaat dit over een kinderfilmpje. Maar de link naar de praktijk is snel getrokken. Hoe vaak proberen verkopers niet iets te verkopen aan een bedrijf of aan iemand die daar helemaal geen behoefte aan heeft? Hoe vaak wordt er doorgedramd? Hoe vaak vergeten we de juiste vragen te stellen?

Eigenlijk was dit filmpje een gechargeerde weergave van de praktijk die we allemaal wel eens meemaken. Grover had zichzelf een hoop tijd kunnen besparen door eerst te vragen of Kermit wel eens een tandenborstel gebruikte. Of om te vragen of Kermit tevreden was met zijn huidige tandenborstel.

Het gebeurt nog te vaak dat verkopers direct hun verhaal beginnen zonder ook maar 1 vraag te hebben gesteld. Grover moeten we het maar niet kwalijk nemen. Maar onszelf wel.